Podstawowe fakty dotyczące HIV

Wirusem HIV można zakazić się wyłącznie poprzez płyny ustrojowe:

• • Krew
  • Płyn przedejakulacyjny (preejakulat – przed wytryskiem)
  • Sperma (nasienie)
  • Mleko matki
  • Płyny pochwy
  • Śluz odbytu

Kiedy uprawiasz seks z osobą HIV-pozytywną (zakażoną wirusem HIV), wirus może przedostać się do Twojego organizmu za pomocą malutkich ranek na Twojej pochwie, odbycie, penisie czy – rzadko – ustach. Otwarte rany czy zmiany skórne spowodowane przez infekcje przenoszone drogą płciową, takie jak opryszczka czy kiła, sprawiają, że wirusowi łatwiej jest przeniknąć do Twojego system.

Jeśli jesteś osobą, która używa narkotyków dożylnie, możesz zakazić się wirusem HIV kiedy Twoja krew wejdzie w kontakt z krwią innej osoby podczas użytkowania jednej strzykawki. HIV może zostać także przekazany z matki na dziecko podczas ciąży lub karmienia piersią. W rzadkich przypadkach, pracownicy systemu ochrony zdrowia również mogą mieć styczność z płynami ustrojowymi i zakazić się HIV. Ze względu na bardzo skuteczne procedury ochronne, zakażenie wirusem HIV podczas transfuzji krwi czy przekazania organów jest wyjątkowo rzadkie.

HIV nie przenosi się przez:

• • Ślinę
  • Wymiociny
  • Kał
  • Katar / wydzielinę z nosa
  • Łzy
  • Pot
  • Mocz

Nie ma lekarstwa ani szczepionki na HIV, co nie znaczy, że HIV nie da się leczyć ani uniknąć.

Tak możesz zminimalizować ryzyko zakażenia:

Używaj prezerwatyw: jeśli jesteś osobą aktywną seksualnie, zawsze używaj prezerwatywy podczas stosunków waginalnych i analnych. Prezerwatywy są bardzo skuteczne w zapobieganiu zakażeniu HIV.

Używaj czystych igieł i strzykawek: jeśli wstrzykujesz narkotyki, korzystaj z nowych, sterylnych igieł i strzykawek.

Rozmawiaj o przeszłości seksualnej swoich partnerów / partnerek: wiedza o statusie HIV Twojego partnera / partnerki / partnerów pozwoli Ci zadbać o Twoje bezpieczeństwo – na przykład przy pomocy prezerwatyw. Zróbcie też razem test!

Uprawiaj seks na trzeźwo: jeśli pijesz alkohol lub bierzesz narkotyki, z dużym prawdopodobieństwem nie dbasz o bezpieczeństwo w czasie seksu i nie używasz prezerwatyw. Jeśli możesz mieć problem z alkoholem czy narkotykami, koniecznie poszukaj pomocy.

Przetestuj się na inne infekcje przenoszone drogą płciową: zakażenie jedną infekcją przenoszoną drogą płciową, np. chlamydią, rzeżączką czy kiłą, powoduje, że ryzyko zakażenia HIV rośnie. Wiele infekcji przenoszonych drogą płciową (STIs – sexually-transmitted infections) nie daje żadnych wyraźnych objawów.

Stosuj abstynencję seksualną lub zmniejsz liczbę partnerów/partnerek: mniejsza liczba partnerów/ek seksualnych to mniejsze ryzyko zakażenia HIV czy inną infekcją przenoszoną droga płciową.

PEP, PrEP, leczenie HIV: dowiedz się u swojego testera/testerki albo u lekarza, który zajmuje się Twoim zdrowiem seksualnym, o tym, w jaki sposób PEP – profilaktyka poekspozycyjna, PrEP – profilaktyka przedekspozycyjna, zaś w przypadku zakażenia HIV – w jaki sposób leczenie HIV może znacząco zminimalizować ryzyko zakażenia wirusem HIV. Pamiętaj, że PEP należy wdrożyć do 72 godzin od ryzykownej sytuacji, takiej jak uprawianie seksu bez zabezpieczenia z osobą zakażoną wirusem HIV, dlatego nie odkładaj kontaktu z lekarzem na później.

Objawy mogą być różne w zależności od stadium zakażenia HIV. W większości przypadków nic nie wskazuje na jakikolwiek problem.

Wiele osób żyjących z HIV nie doświadcza żadnych objawów aż do samego końca – późnego stadium choroby. Wirus może żyć sobie w ciele nawet 10 lat – albo więcej – bez dawania jakichkolwiek wyraźnych objawów. Zmęczenie, biegunki, mdłości, wymioty, gorączka czy syndrom wyniszczenia – takie mogą być objawy w ostatnich stadiach zakażenia HIV, a więc kiedy choroba rozwinęła się w AIDS. Objawy te są najczęściej wynikiem infekcji oportunistycznych, których osłabiony układ odpornościowy nie był w stanie zwalczyć.

W pierwszych 2 tygodniach do 30 dni od zakażenia—kiedy w organizmie znajdują się podwyższone poziomy wirusa i kiedy osoba jest najbardziej zakaźna, czyli zdolna do przekazania wirusa innym—niektórzy mogą doświadczać mocnych objawów grypopodobnych. Trzeba pamiętać, że nie każda zakażona osoba ma takie objawy.

nie masz pewności, czy masz objawy, albo po prostu chcesz mieć pewność i się przetestować, możesz dowiedzieć się więcej na temat darmowego szybkiego testu na HIV który możesz wykonać w AHF Polska.

Choć zakażenie wirusem HIV to poważna sprawa, trzeba pamiętać, że podlega ona leczeniu. Wiele osób z HIV żyje długo, zdrowo i w pełni sił. HIV to nie jest już wyrok śmierci. Od 1995 roku są już lekarstwa znane jako terapia antyretrowirusowa (ART.), które skutecznie zwalczają chorobę. Leczenie jest tak skuteczne, że u osób, które systematycznie i stale przyjmują leki, poziom wirusa we krwi nie jest wykrywalny. Jeśli jesteś osobą żyjącą z HIV, pamiętaj – jest nadzieja i jest pomoc.

Jeśli żyjesz z wirusem HIV, możesz urodzić zdrowe dziecko. Jeśli zdiagnozowano Cię podczas ciąży, powinnaś zacząć leczenie jak najszybciej. Jeśli już się leczysz, powinnaś bez przerwy kontynuować leczenie. Twoje dziecko jest chronione przed zakażeniem HIV przy pomocy łożyska. Sam poród i później karmienie piersią potencjalnie stwarza ryzyko tzw. transmisji wertykalnej (z matki na dziecko). Jednak jeśli wirus jest pod kontrolą i na poziomie niewykrywalnym, to ryzyko jest znacznie zminimalizowane.
Jeśli poziom wirusa jest poniżej wykrywalnego, możesz urodzić siłami natury. Jeśli na etapie porodu poziom wirusa nie jest jeszcze niewykrywalny, najprawdopodobniej zasugerowane zostanie cesarskie cięcie. Po porodzie, Twoje dziecko dostanie PEP (profilaktykę post-ekspozycyjną) na 4 tygodnie, by zadbać o nieprzeniesienie wirusa, będzie też testowane na HIV. Ważne jest, by na każdym etapie, omawiać wszystko szczegółowo z lekarzem.